Eskiden bu işler, böyle değildi!
Eskiden nasıl olduğunu…
Başka bir gün, başka sefere…
Yazma sözüyle…
Şimdilerde…
Ne oluyor?
Onu yazacağım!
Sosyal medyada…
Resmi internet sitelerinde…
Ya da basın bültenlerinde…
Sürekli aynı türden…
Paylaşımlar görüyoruz!
Kaymakamlık ziyareti…
Kurum amiri ziyareti…
Daire başkanı ziyareti…
Klasik bir kare!
İki koltuk, ortada bir sehpa…
Üzerinde çaylar…
Arka fonda bayrak…
Ve duvarda bir Atatürk portresi!
Altına da klişe bir cümle…
Karşılıklı…
Fikir alışverişinde bulunuldu!
Ama neyin fikri?
Neyin alışverişi?
Neyin katkısı bu?
Orası meçhul…!
Bir kamu görevlisinin…
Ya da bir daire amirinin…
Bir siyasinin…
Bir STK temsilcisinin…
Vs…
Diğerini ziyaret etmesi…
Elbette kötü bir şey değil!
Ama bu ziyaretin…
Bir seremoniye dönüşmesi…
Sanki önemli bir icraatmış gibi….
Sunulması…
Artık toplumda karşılık bulmuyor!
Emin olun…
Toplumu ilgilendirmiyor?
Siz bunu toplum için yapıyorsanız…
Dediğim gibi…
Yok…
Eş dost görsün diye ise…
O da…
Görmemişliğe kaçıyor?
Çünkü…
Vatandaş çok iyi biliyor ki…
Bu ziyaretlerin çoğu…
Gerçekte bir iş üretmiyor!
Ne yeni bir proje çıkıyor…
Ne bir hizmet kararı alınıyor!
Vatandaşa yansımadığı için…
Bu böyle yani!
İşte bu ziyaretten…
Sonuç çıkmayınca…
Sadece bir fotoğraf kalıyor geriye…
Bir karede…
Birkaç kişi…
Bir de o meşhur cümle…
Ziyaretlerinden dolayı teşekkür ederiz!
Siyasetçilerde…
Bu durum daha da belirgin!
Seçim zamanı her kapıyı çalarlar…
Her el sıkılır, her dükkâna uğranır!
Bunu bir yere kadar anlayabiliriz!
Nihayetinde…
Seçim zamanı…
Kendini göstermen gerekli!
Amma ve lakin…
Seçim dışında da sürekli…
Bu ziyaret turları devam ediyor!
Ne hikmetse…
Bir türlü de…
Gerçek işin başına dönülmüyor!
Bir belediye başkanının…
Ya da milletvekilinin…
Sürekli ziyaretlerle…
Vakit geçirmesi…
Artık toplumun…
Gözünde…
Samimiyet değil…
Gösteriş olarak algılanıyor!
Şahsen…
İnanın o kadar çok yere…
Kişiye…
Gidiyorum ki…
Zaman zaman…
Nezaket ziyaretine dahi dönüyor!
Amma ve lakin…
Hiçbirini de…
Fotoğraf çekileyim de…
Paylaşayım da…
Filan…
Aklımın ucundan dahi…
Geçmiyor!
Kamu yararı bir durum varsa…
Eyvallah!
Yoksa…
Boş bir gösteriş…
Vatandaş…
Halk…
Artık fotoğraf değil…
Sonuç görmek istiyor!
Bir kurum müdürünü değil…
Hizmetin kendisini görmek istiyor!
Yol yapılmış mı?
Okulda eksikler giderilmiş mi?
Hastanede sıra kısalmış mı?
Belediyenin suyu düzenli akıyor mu?
İnsanlar bunları merak ediyor…
Gerçek icraatın fotoğrafı…
Masa başında değil, sahada çekilir!
Elinde dosya değil…
Alnında…
Ter damlası…
Olmalıdır, bir yöneticinin!
Haksız mıyım?
Bir belediye başkanı…
Ya da kaymakam…
Halkın arasında terliyorsa…
Orada bir hizmet kokusu vardır!
O ter…
O yorgunluk…
O emek…
Fotoğraflardan…
Çok daha değerlidir.
Toplum, millet…
Artık seremoni değil…
Çözüm istiyor!
Ziyaret değil…
Üretim görmek istiyor!
Kamu görevlisi de…
Siyasetçi de…
Aynı şeyi anlamalı!
Halk sizi fotoğrafta değil…
İşte, çalışırken görmek istiyor!
Bir gün…
O koltuktan kalkıp…
Sokakta dolaştığınızda…
Sayenizde işler kolaylaştı…
Diyen bir vatandaş varsa…
İşte o zaman…
O gün…
Ziyaretiniz anlam kazanır!
Son bir şey…
Ziyaret etmeniz gereken tek makam…
Halkın kalbidir!
Oraya samimiyetle gidebiliyorsanız…
Başka hiçbir fotoğrafa ihtiyacınız yok!
Bilmem anlatabildim mi?
Bugünlük de…
Bu kadar…
Kalın sağlıcakla…
