İlk yazımı yazdıktan sonra; genel yayın yönetmenimiz Abdulhamit Bey’e, nasıl oldu? Diye sordum! Okunma durumunu merak etmiştim. İyi dedi. Tabii bu beni tatmin etmedi.
Çok okunmak için neler yazmam gerektiğini sordum. O da bana dedi ki; Çerkezköy’ü yaz. İnsanları yaz. Bölgeyle ilgili, bölge insanlarını ilgilendiren, güncel hayattan şeyler yazarsan daha çok okunursun!
O zaman ben de Çerkezköy’ü yazmakla başlayım istedim. İlk yazım sokak hayvanlarıydı, bu kez Çerkezköy!
***
Çerkezköy... Bundan 30-40 yıl önce ismi yalnızca küçük bir kasabayı çağrıştırırken, bugün Türkiye’nin en önemli sanayi merkezlerinden biri haline geldi. Fabrikaların bacaları, organize sanayi bölgeleri ve üretim gücüyle ülke ekonomisine can veren bir lokomotif. Ancak bu hızlı büyümenin beraberinde getirdiği sorunları da görmezden gelmek mümkün değil.
Sanayi demek, iş imkânı demek. Çerkezköy bu anlamda Trakya’nın en çok göç alan ilçelerinden biri oldu. Anadolu’nun dört bir yanından gelen binlerce insan burada ekmeğini kazanıyor. Fakat bu hızlı göç, beraberinde plansız kentleşmeyi, trafik sorununu, artan konut fiyatlarını ve sosyal yaşamda dengesizlikleri de beraberinde getirdi.
Bugün Çerkezköy’ü dolaştığınızda, bir yanda büyük alışveriş merkezlerini, modern siteleri görürken; diğer yanda altyapı sıkıntıları yaşayan mahallelerle karşılaşıyorsunuz. Yani ilçemiz adeta iki farklı yüzü aynı anda taşıyor.
Peki, çözüm ne? Çerkezköy’ün geleceği, sadece sanayiye yaslanarak değil; eğitim, kültür, çevre ve sosyal yaşam dengesiyle şekillenmeli. Çocuklarımıza daha fazla yeşil alan, gençlerimize daha çok sosyal tesis, kadınlarımıza daha fazla istihdam alanı açılmalı. Aksi halde “büyüyen bir ilçe” olmaktan öteye geçemez, “yaşanabilir bir şehir” kimliğine kavuşamaz.
Çerkezköy, Türkiye’nin üretim gücü olmaya devam edecek. Ama unutmamamız gereken şey şu: Bir şehir sadece fabrikalarıyla değil, insanıyla, kültürüyle, doğasıyla da büyür. Eğer bu dengeyi kurabilirsek, Çerkezköy sadece sanayinin değil, yaşamın da merkezi olabilir.
