Çerkezköy denildiğinde çoğumuzun aklına sanayi, fabrikalar ve iş temposu gelir. Ama işin bir de görünmeyen yüzü var: İnsanların günlük hayatlarını nasıl yaşadıkları. Çalışan babaların, ev hanımlarının, gençlerin, çocukların, emeklilerin… Yani koca bir şehrin sosyal hayatı.
Bugün soralım kendimize: Çerkezköy’de kadınlar, çocuklar ve yaşlılar boş zamanlarını nerede değerlendiriyor?
Elbette alışveriş merkezleri ilk akla gelen yerler. Büyük mağazalar, sinemalar, oyun alanları… İnsanların sosyalleşmesi için cazip mekânlar haline geldi. Ama bir şehir yalnızca AVM’lerden ibaret olmamalı. AVM’nin koridorlarında saatlerce vakit geçiren çocukların aslında doğaya, parka, güvenle oynayabilecekleri alanlara ihtiyacı var. Kadınların sadece mağaza vitrinlerine değil, kendilerini geliştirebilecekleri sosyal merkezlere, kurslara, kültür etkinliklerine ihtiyacı var. Yaşlılarımızın banklarda oturup vakit geçirmekten fazlasını hak ettiklerini de unutmamak gerek.
Çerkezköy’de son yıllarda açılan kültür merkezleri, kütüphaneler, belediyenin düzenlediği çeşitli kurslar aslında umut verici adımlar. Ancak yeterli mi? Hayır. Çünkü hızla büyüyen bir ilçeyiz ve nüfusun artışıyla birlikte sosyal alanların yetersizliği daha çok hissediliyor.
Kadınların güvenle gidebileceği, çocukların keyifle oynayabileceği, yaşlıların sosyalleşip nefes alabileceği alanları çoğaltmak artık bir lüks değil, bir zorunluluk. Bir şehir, sadece binalarla değil; insanlara sunduğu yaşam kalitesiyle büyür.
Çerkezköy, sanayisiyle Türkiye’nin gözde ilçelerinden biri. Şimdi sıra, sosyal hayatıyla da örnek bir şehir olmada. İnsanların kendilerini mutlu, güvende ve değerli hissettikleri bir Çerkezköy hayal değil. Yeter ki bu kentin yöneticileri ve sakinleri, “nasıl bir şehirde yaşamak istiyoruz?” sorusunu içtenlikle sorsun.